Normaller marjinalleşir, marjinaller normalleşirken
Sahiplendiğimiz kara parçası bukalemundan evrilme her devrin adamı köşe yazarlarıyla da meşhurdur. Bu köşe yazarları, bulvar gazetelerinin, ülkemiz sosyokültürel iklimine adapte olurken her nasılsa ülkemiz insanında ?ciddi? ve ?güvenilir? kanısı da oluşturabilmiş türevlerinde yazarlar. Bu bulvar gazetelerinden devşirme gazetelerin de içi boştur, köşe yazarlarının yazdıklarının da? Amaç, bolca sansasyon, ajitasyon, karartma, şişirme yapıp patronun ekonomik olarak istediğini politik arenada elde etmesine yardım etmektir.
Şimdilerde bu gazetelerde yazan köşe yazarlarının başına gelenler sahiplendiğimiz kara parçasında olup bitenlerle ilgili de ipuçları veriyor. Bir defa, patronlarının popolarının dibinde gününü gün edip şen şakrak kahkalarıyla gündeme ilişkin ahkam kesme devri kapandı bu yazarlar için. Artık köşelerinde, gazete programlarında bir şeyler anlatsalar da eskisi kadar ses getirmiyorlar. Bir kısmı da ?susturuldu? zaten.
Bir zamanlar her türlü yönetim değişimine, her türlü krize, askerin müdahalelerine karşı ne yapıp edip kendini bir yerlere konuşlandırabildikleri halde, son zamanlarda bu meziyetlerini kaybetmiş görünüyorlar. Bir şeyler değişti ve yıllardır ülkenin gündemiyle ilgili söz söyleyip duran bu insanlar dışarıda kaldılar. Aslında, bu bulvar gazetesi yazarlarının bir kaç tanesinin son zamanlarda başlarına gelenler de bu dışlanmanın topyekün bir tasfiyeye dönüşebileceğinin sinyallerini veriyordu. Bir tanesi ?Aman ne yapayım beni de tutuklayabilirler, tutuklasınlar? anlamında bir yazı yazdı. Bir tanesi ne yazık ki bir süre ülke dışında yaşama kararı almak zorunda kaldı. Bir tanesine bizzat ülkeyi yönetenlerden biri hakaret etti. Bu kişiye de bu taciz sonrası ülke dar geliyordur sanırım.
Aslında köşe yazarları, sahiplendiğimiz kara parçasında yazılı ve görsel medyanın başına gelenlerin sadece görünen yüzü gibi duruyor. Farketmişsinizdir, son aylarda saygın bir haber kanalımız yön ve yüz değiştirdi. Eski yüzler bir bir ekrandan uzaklaşıp ya kızak görevlere, ya da hepten kanal dışına gönderildiler. Sevimli bir haberci abimizi motorsikletle tura bile gönderdi bu kanal -ki bu harekette bir mizah tınısı olduğunu söylemeden geçemeyeceğim.
Bir dakika yahu. ?Mainstream? medya diye adlandırılan bu medyada, sokaktaki vatandaşın nabzını tutmaya çalışan, olayları sokaktaki vatandaşın dilinden anlatmaya çalışan ?popülist? insanlar çalışmıyor muydu? Bu insanlar topluma zararlı, tehlikeli, sakıncalı filan değillerdi. Bir ?terör? örgütüne üye olmaları filan da pek olacak bir şey gibi durmuyor. (Bir iki tanesi ile ilgili süregiden mahkeme süreci var, bunları bu önermenin dışında bırakalım mahkeme sonuçlanana kadar) Daha ziyade, kalemlerinin gücüyle kendilerine toplum standardının üzerinde bir hayat sağlayabilmiş, mutlu mesut insanlar gibi görünüyorlardı. Zaten çok satan bulvar gazetelerinde, çok seyredilen tartışma programlarında boy göstermeleri toplumun ?normal? algısını iyi analiz edip, ortalama yurdum insanının seveceği bir dil geliştirebilmiş olmalarından değil mi?
Belki de öyleydi. Ama artık bir şeyler değişiyor. Ülkenin gündemine yön verenler öyle laflar edip öyle şeyler yapıyorlar ki bir zamanlar ?normalliği? temsil eden bu ?mainstream? insanlar bile marjinal oldular. Altlarındaki ?normal? zemin çöktü. Yerini bir zamanlar marjinal bulduklarının getirdiği yeni bir normallik alıyor. Bu yeni normalliğe adapte olana kadar da onlara söz hakkı yok.
Discover more from Erkan's Field Diary
Subscribe to get the latest posts sent to your email.