Press: Yazıyorlar o halde öldürülüyorlar / They write therefore they are killed (Elif Sudagezer)

[Translatin in English at the end]

Yönetmenliğini Sedat Yılmaz?ın üstlendiği ?Press? isimli Türk yapımı film, insanların düşündüğü, araştırdığı ve yazdığı için öldürüldüğü bir korku ortamını konu oluyor.

Film, 1990?ların başında Diyarbakır?da yayınlanan Özgür Gündem gazetesindeki bir grup insanın toplumun bamtellerine bastıkça nasıl teker teker öldürüldüğü ve öldürülme sürecinde kadar hangi baskılarla karşılaştığını konu alıyor.

Filmin isminin ?Press? olması filme dair çok çarpıcı bir detay. Çünkü Press?i ?basın? olarak algılamak da mümkün ?baskı? olarak da. Zaten film basım, ?baskı? ve ?baskın?ların iç içe olduğu bir yer ve zamanda geçiyor.

Press, şiddeti abartıya kaçmadan ama tüm çıplaklığı yani tüm gayri meşruluğunu göz önüne sererek sunuyor. Filmde, filmin başında Fırat?ın müzik dinlediği bölüm hariç herhangi bir efekt veya müzik mevcut değil.

Filmin ne kadar gerçeğe bağlı kaldığı, ne kadar kalmadığı çok mühim değil. Önemli olan filmin farklı bir ses olması, korkuyu korkmadan ele alması.

Filmi, isim, yer ve gerçek zaman ve politik bir tutumdan bağımsız izleyebilenler muhtemelen şunu görecekler:

Düşünüyorlar, o halde öldürülüyorlar.

 

——————-

 

They write therefore they are killed

The Turkish movie ?Press? written and directed by Sedat Yılmaz describes the fear atmosphere when the journalists are killed unblinkingly just because they are thinking, searching and writing.

The movie?s subject matter is how the journalists of the newspaper, Özgür Gündem (Free Agenda) that published in Diyarbakır, who ?irritate? some sections are killed one by one and how they struggle to be able to write and survive.

The name of the movie is Press (Not the Turkish form of Press as ?basın?) because press has double meaning as pressure and the printing. Besides, the plot is the complex of ?printing?, ?pressure? and ?incursion?.

Press reveals the violence without any exaggeration but with its absolute blakeness and illegitimacy.  And excluding the first scene Fırat is listening to music, there isn?t any sound effect or music which strengthens the impact of the movie.

It doesn?t matter if the movie is abided by the real experiments in 90s in Diyarbakır but their intrepidity to describe the fear matters to me.

The people who can watch the movie without any political bias, the perception of time and setting will face this fact:

They are writing therefore they are killed

Press filmine dair pek çok şey /On Press

 

PRESS VİCDANIMIZ OLUYOR!

PRESS MUHALİF SİNEMANIN PARÇASIDIR

PRESS?İN ALTINDA EZİLEN: ÖZGÜRLÜK

PRESS: BU BİR İNAT FİLMİ

?PRESS FİLMİNİ GÖRÜN?



Elif Sudagezer – Twitter.com/elifsudagezer


Discover more from Erkan's Field Diary

Subscribe to get the latest posts sent to your email.

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.