Cengiz Aktar: Mısır muhalefetine destek var İran?dakine pek yok

Cengiz Bey yazılarınızı tam metin olarak yayınlamamıza izin verdi. Bu blogun en eski takipçilerinden ve destekçilerinden biri olarak daha sonra özel yazılar yazabileceğini de belirtti. EFD’ye katkıda bulunan arkadaşların da durumdan vazife çıkarıp Cengiz Bey’le bir röportaj yapmaları güzel olur aslında;) E.S.

Yıllar sonra İran?a Cumhurbaşkanı düzeyinde bir ziyaret gerçekleştirildi. Ziyaretin ilk günü muhalefet Tahran?da sokak gösterisi yapmaya çalıştı, bir gösterici öldü. Salı günü İran meclisinden rejim taraftarı 200 vekil muhalefet liderleri Mir Hüseyin Musavi ve Mehdi Kerrubi?nin resmen öldürülmesini istedi. Gül basın toplantısında ve dinî lider Ali Hameney ile görüşmesinde Arap ülkelerinde baş gösteren ayaklanmaları kastederek meşruiyetin halktan alınması gerektiğinin altını çizmiş. Yıllardır bu konuda bir kelam etmeyen Türkiye?nin İran?ın muhalefetine verdiği, vereceği destek ancak bu kadar. Bu arada Cumhurbaşkanı?nın muhalefetle görüşmek istediği ama bunun Ahmedinejad tarafından engellendiği haberi yayıldı ama yalanlandı. Keşke doğru olsaydı. Ama söz Mısır?a gelince hükümet, geç de olsa, İran?da olup bitene oranla bambaşka ve güçlü bir destek verdi. Hâlbuki doğal olarak her iki ülkedeki talepler çok benzer.

İran Yeşil Hareketi?nin talepleri

Muhalefet liderleri Musavi, Kerrubi ve Hatemi?ye destek veren İran Reform Hareketi kurucusu Abdülkerim Soruş, din adamı Muhsin Kadivar, eski İslamî Rehberlik Bakanı Ataullah Mohajerani, gazeteci Ekber Ganji ile İslam düşünürü Abdülali Bezirgân?ın imzaladığı ve Yeşil Hareket?in websitesi Jaras?ta  (www.rahesabz.net) 2010 başından bu yana yeralan talepler şöyle:

*Ahmedinejad?ın istifası ve yeni cumhurbaşkanlığı seçiminin tarafsız kurumlarca denetlenmesi, aday güvenlik inceleme sürecinin Vesayet Konseyi tarafından kaldırılması, hür ve adil bir seçim için aralarında muhalefet temsilcilerinin de bulunduğu bağımsız bir seçim komisyonu kurulması;

*Siyasî tutukluların salıverilmesi, öldürülen protestocular ve işkence kurbanları hakkında bağımsız soruşturma, mağdur ailelere tazminat ödenmesi;

*Kitle iletişiminin serbest bırakılması, yayın yasağının kaldırılması, özel TV ve uydu kanallarının sayılarının artırılması, internet filtrelemeye son verilmesi ve erişimin kolaylaştırılması;

*Bütün yasal siyasî grupların, üniversite öğrencilerinin ve kadın hareketlerinin, sivil toplum kuruluşlarının, işçi sendikalarının haklarının tanınarak protesto haklarının tanınması;

*Üniversitelerin siyasetten ve müdahaleden bağımsız hâle getirilmesi, askerî ve paramiliter kuvvetlerin (besicler) üniversitelerden uzaklaştırılması, üniversite yönetimine karışan Kültür Devrimi Üst Konseyi?nin lağvedilmesi;

*Din Adamları Özel Mahkemesi?nin lağvedilmesi; yargı mensuplarının siyasete karışmalarının ve rejimin ileri gelenlerinden emir almalarının engellenmesi;

*Asker, polisin siyaset, ekonomi ve kültüre müdahalesinin yasaklanması;

*Hükümete destek veren din adamlarının siyasetten uzak kalmalarının sağlanması, din adamlarınca Cuma hutbelerinde yasadışı ve dindışı emirler verilmesinin önüne geçilmesi.

Mısır muhalefeti talepleri

* İnsan haklarına anayasal güvenceyi askıya alan olağanüstü halin kaldırılması;
* Tüm siyasi mahkûmların derhal serbest bırakılması;
* Federal parlamentonun ve yerel meclislerin dağıtılması;
* Varolan anayasanın rafa kaldırılması;
* Geçiş dönemi için kolektif bir konseyin kurulması;
* Ülkedeki akımları kapsayan ve özgür ve adil seçimleri gözetecek bir geçici hükümetin oluşturulması;
* Daha sonra referanduma sunulmak üzere eski demokratik anayasaları kerteriz alacak yeni ve demokratik bir anayasa taslağını hazırlayacak bir çalışma grubu kurulması;
* Sivil, demokratik ve barışçıl temelde çalışacak siyasi partilerin kurulmasının önündeki tüm engellerin kaldırılması;
* Medya özgürlüğü;
* İzin almaksızın sendika ve sivil toplum örgütü kurulabilmesi;
* Tüm askeri mahkemelerin kaldırılması ve sivillerle ilgili kararlarının yok sayılması;

?Arap ülkelerine kim örnek olacak? sorusu sorulduğu şu günlerde Türkiye bu mahallede ancak demokrasisiyle fark yaratır, pazusu ve parasıyla değil. Başbakan Salı günkü grup konuşmasında Tunus, Mısır, Lübnan ve Irak halklarıyla duygudaşlık yaptı. Ne âlâ. Geriye kaldı İran, Suriye, Sudan, Cezayir, Libya ve Kıbrıs halkları. Ha gayret.

Bu köşe yazısı ilk olarak 17 Şubat 2011’de Vatan gazetesinde yayınlandı.