Herşey Sporda Gizliydi
Sporumu yapardım ben eskiden. Güle eğlene salona gider, ağırlıkları alır ve çalışırdım. Hiçbir zaman sevmedim o ağırlıkları kaldırıp indirmeyi. Ama sonuçları güzeldi. Sonuçtan kastım da kaslanmak falan değil. Sağlıklı yaşamın bir parçasıydı spor. Hiçbir zaman çok ağır kaldırmaya çalışmadım. Benim sevdiğim şey, sporum bittikten sonra duşumu almaktan sonrasıydı. Tüm negatif enerjimi atıyordum. Böyle sakin bir an. Tarifsiz. Bomboş duruyordum bir süre. Vucudum o kadar huzurla doluyordu ki, tarifsiz. Sonra güzel, sağlıklı yiyecekler yiyordum. Böyle ağır olmayan şeyler. Hem de kendim yapıyordum. Çok beceremezdim ama yapardım. Konserveler falan alırdım bol bol. Makarna, yumurta gibi basit şeylerde de başarım hepten artmıştı. Beslenmem o kadar güzel geliyordu ki, sağlık doluydum. Sonra telefona sarılıp mutlu mesut sohbetler ediyordum saatlerce. Dışarıya çıkıyordum arkadaşlarımla, güzel sohbetler, güzel ortamlar oluyordu. Gülüyordum.
Bir gün sporu bıraktım. Belki de spor beni bıraktı. Bırakması gerekiyordu. Bilemedim. Sağlıklı yemekler yerine tırnaklarımı yiyordum daha çok. Spor yapmak, rahatlamak, stres atmak yerine dert doluyor, içli şarkılar dinliyor ve en kalorili şeyleri yiyordum. Sonra telefona bakıyordum, telefon da bana bakıyordu. Bomboş? Dışarıya çıkayım diyordum, camdan bakıyordum sadece. Bu halde nereye çıkacaktım ki? Saç, sakal, giyim, kuşam, herşey perişan. Hani vardı ya Erhan Güleryüz?ün şarkı sözlerinden, ?Odanın hali perişan, ben perişan, kimse yok işime karışan.? Aynen öyle. Bunu toparlamak elimdeydi ama toparlamadım. Bir cesaretle, bu kez zevksiz, mutsuz bir şekilde sporu yapabilir, birşeyleri zorlayabilirdim ama zorlamadım. Yazılan kaderi yazmayı uygun gördüm. Tabii eğer vardıysa kader denen şey! Ve sanırım bu benim işime geliyordu, kolaydı böyle herşey. Yalnızlıkla o kadar iyi akraba olmuştum ki, mutlu insanları görmek, beni korkutuyordu. Ve alışkanlıkların yarattığı karakter ve kaderde, bu yolu seçenlerden birisi olmuştum ben de.
Bu yol kolaydı, kolay iyiydi. Başarı neydi? Hepimiz ölecektik.
EMRE SEVİMBİGE
http://www.xaguk.com/wp-content/uploads/2011/03/happy-face1.gif
http://peoplesecrets.files.wordpress.com/2011/01/slay-procrastination-delay.jpg
