Özgür Uysal- Pelin Hepşen: Kars?a ilk defa giden İstanbullu olmak

KARSİSTANBUL

Kars?a ilk defa giden İstanbullu olmak;

• Trenle giderken, pencerenin dışında görülen her yerleşime ve insana sosyolojik araştırma gözüyle bakmak,
• Sivas?tan sonra ? 25 derecedeki tren tuvaletine otururken iki kere düşünmek,
• Donan su karşısında ?ben her gün yıkanırım arkadaş? kurallarını alt üst etmek,
• 40 saatlik tren yolculuğu için, bir haftalık erzak alıp böylelikle en doğulu unvanına kavuşmak,
• Saat gece 23:00?ın yüksek sesle müzik dinlemek için çok uygun bir saat olması ve trende ilk uyarı bu sebepten ötürü almak,
• Trende vagon vagon dolaşıp canlı bir hayvan aramak,
• Uzun süre durulan istasyonlarda doğu ekspresi temalı fotoğraf çektirmek,
• İndiğin her durakta hava soğukluğunun hayatta kalmaya uygun olup olmadığını test etmek,
• 1933 km yolu geride bırakmak,
• Gara iner inmez Kars tabelası altında fotoğraf çektirmek,
• Hava soğukluğunu sarkıtların boyutundan tahmin etmek,
• Otele yerleşince bile Kars?ta olduğunu idrak edememek,
• Lahana gibi kat kat giyinmek,
• Önünden ?yaz geldi? diye kısa kollu gömleği ile geçen adamı görüp kendini kendi ülkende bir turist gibi hissetmek,
• Her gördüğüne gülümseyip selam vermek,
• ?Pisi, pisi? diyince gelmeyen kedileri ?Kars, Kars? diyerek ikna etmeyi denemek,
• Kahvaltı için bir brunch sofrası beklerken kendini menemen yapan bir çay evinde bulmak,
• ?İstanbul?dan geliyoruz? denilen her insanla ?ucube? heykeli tartışmak durumunda kalmak,
• İnternette ?Klasik müzik çalınır? diye okuyup girdiğin lokantalarda Mozart çalmasını beklemek,
• Türkçe karşılığını bile bilmediğin ne kadar çok yabancı kelime kullandığını fark etmek,
• Aslında ağıt olan ve bir annenin kanser çocuğu için Kağızman?dan ısmarlanan narı, bir düğün günü Kağızman?dan ısmarlanan nargile zannetmek,
• Rehberlerin konuştuğu İngiliz İngilizcesi karşısında kendini kültür mantarı gibi hissetmek,
• Bir şehirde saat 22:00?dan sonra hiç ses çıkmayabileceğini keşfetmek,
• Saat ayırt etmeksizin caddelerin ortasından geçerek, şehri bir ucundan diğerine yarım saatte yürüyebilmek,
• Yanmayan trafik ışıklarını hayretle karşılamak, zaman içinde aslında bunlara çok da gerek olmadığını anlamak,
• ?Sigara İçilmez? tabelası gördüğün her yerde ?Sigara içilmiyor değil mi?? diye sorup ?İçin yahu ne var? cevabıyla, kibarlığın karşısında kuralların ne kadar da çaresiz kaldığına tanık olmak
• Soba üzerinde 2 saat pişirilerek yapılan dana kavurmanın yanında ?Ice tea? istemek; ?O buzlu çay mı oluyor?? sorusu karşısında ?Ayranın nesi var?? diye düşünmek,
• Kurutulmuş kaz etinin karşısında atalarının vahşi özüne geri dönmek,
• Donmuş bir nehir üzerinde yürüyebilmek,
• Odadan çıkınca kaloriferleri söndüren bir otelde Digitürk olmasını beklemek,
• Bir bara girdiğinde şişelerin üzerinde göz gezdirip JagerMeister bulacağını ümit etmek,
• ?Jager bulamazlarsa kanyak içsinler? diyerek sokak sokak geleneksel Türk kanyağı aramak; sadece tek bir yerde rastlamak,
• Adres sormak için bile kafanı soktuğun her yerde çay ikramına hedef olmak; çaya doymak,
• Kar yağışının bile çeşitlerinin olduğunu öğrenmek,
• 2000m irtifada arabadan dışarı çıkınca Caddebostan?daki gibi bir iklim beklemek,
• İçine fenalık gelecek kadar ?karı gördük? esprisini uzatmak,
• Türkiye?nin doğu sınırından Ermenistan?a iltica etmeye bir adım mesafede olmak,
• Her görülen tel örgüyü ülke sınırı sanmak,
• ?Müdür?, ?Hocam?, ?Amcaoğlu?, ?Emmi? hitapları arasından hangisini seçeceğine karar verememek
• ?Teşekkür ederim? kalıbını ?Eyvallah? ile değiştirmek,
• Kars halıları ve Kafkas kıyafetleriyle döşenmiş mekanlarda, Dali tablosu ve Kızılderili okuyla karşılaşıp konsept kavramını kaybetmek,
• Bir âşık görebilmek için sokak sokak dolaşmak; sonrasında bulamayıp uçakta arka arkaya oturmak,
• Uçakla dönerken ön koltukta oturan kadına hostesin; ?çocuğun kemerini bağlamanız lazım, bir çarpışma olursa öne fırlar? demesiyle bir fıkraya tanık olmak
• Ne kadar gezersen gez, Anadolu?ya doyamamak

demek?
Pelin Hepşen ? Özgür Uysal